Kokulu Hasan

[ali]

Otuz beş haneli şirin köyde, sabah namazına devam eden tek cemaatti Hasan Amca. Selam veren herkese esans ikram etmesi nedeni ile �Kokulu Hasan� lakabını yakıştırmışlardı O�na. Malum, lakapsız insan yoktur köy yerlerinde.

Gününün çoğunluğunu evde geçiren, tam on beş yıldır yatalak olan hanımının her ihtiyacını sabır ve tahammülle yerine getiren bu insana haddini bilmezler bir de kılıbık unvanı vermişlerdi. Gündemine cehalet ve gelenek hakim olan bu köyde, O�nu anlayan yoktu. Namaz aralarında köy odasında �Yeğen� diye başlayan cümlelerle eskilerin kitaplarından, erenlerden, kıssalardan ve gazve yiğitlerinden inciler döktürür, sohbetine doyum olmazdı.

Yüzünde, tarifi kelimelerin kaldıramayacağı bir nuranilik ve teslimiyet vardı. Bir gün namazla olan bağını konuşurken, ağzından şu cümleyi kaçırdı:

�Elhamdülillah, Kendimi Bildim Bileli Üzerime Güneş Doğmadı Evlat�

Sonra sustu. Riya ve kendini anlatmak O�na göre değildi çünkü. Sanki bir sırrı ifşa etmiş kimsenin pişmanlığı ile susakaldı...

Evimin yolunu tutarken düşünüyordum. Demek; yaşı altmışı geçen bu insanın buluğa erdi ereli üzerine güneş doğmamış, tek bir sabah namazı dahi kazaya kalmamıştı. Muhteşem bir kişilik disiplini ve muazzam bir ibadet rabıtasıydı bu!..

O�nu bir keresinde köylülerin �türbe� deyip geçtikleri yerde yıkık duvarları onarıp, otları ayıklarken görmüştüm.

�Evlat! Burada bir Şehid yatar.� dedi.

Oysa köylüler ve biraz okumuşlar �Orada ne olduğu belirsiz. Biri türbe dedi, türbe oldu işte� diye burun kıvırıyor, pek de itibar etmiyorlardı. Hasan Amca�ya bunu da sordum:
�Amca, ne malum şehid olduğu?�
Amca yarı ağlamaklı;
�Söyletme çocuk, söyletme bu sırrı!. O şehiddir. O her sabah camiye namaza gelir ve kanlı elbiseleri ile benim yanımda farza durur. İmam selam verince, fark etmesin diye hemencecik kaçar. Ne imam, ne köylü bilmez O�nun cemaate geldiğini.� diyor ve hıçkırıklara boğuluyordu...

Nasıl olur, diye düşünerek uyudum o gece. Rüyama kanlı elbiseleri ile geldi şehid ve yakamı sımsıkı tutarak az da hiddetle:
�Neden bir Fatiha�yı çok gördün?.. Hasan Amca şehid dedi işte... Daha ne? O şehid benim.�diyordu. Kan-ter içinde uyanmış ve korku ile dilim titreyerek, yüreğim çarparak Fatihasını takdim etmiştim.

*************

Hasan Amca ebediyete dirileli yıllar oldu. O şimdi şehidler, ermişler ve salihler halkasında kâh sohbet eder, kâh ders verir Cennet Bahçelerinde. O�ndan bana sabrı ve ibadet disiplini hatıra kaldı.

Dostlar;
Unutmayalım,
Belaya Sabreder, Kaderi Sorgulamaz, Çileye Tahammül gösterir ve Rabbimizle irtibatımızı kavi tutarsak, inanın ebediyete dirilenleri yanı başımızda gördüğümüz gibi; kendimizde de bir şeylerin canlandığını hissederiz.

Selam, Hidayete Talip Olanlara Olsun.

*Başta Efendimiz (as)olmak üzere SIRRA ERENlere ve Hasan Amcaya bir Fatiha lütfen...

[JÜPİTER]

ve aleyküme selam ,cümlelerimin yetersiz kaldıgı an a.r.o

[ali]

ve aleyküme selam ,cümlelerimin yetersiz kaldıgı an a.r.o

yetersiz değilde belki duymakta zorlandığımız duyamadığımız belki o kadar öze inemediğimiz anlar ewet...))) yoksa o potansiyel hepimizde var...))

[nezuka]

vas amin....DOSTLAR UNUTMAYALIM:.........